Znowu schabowy i kapusta? Ten okrzyk często można usłyszeć w polskich lokalach gastronomicznych. Pisaliśmy już o tym wszechobecnym daniu polskiej kuchni. Jakie jeszcze dania są dostępne dla polskich mięsożerców?
Paprykarz cielęcy
Fotografia thehungarybuddha.com
Paprykarz cielęcy przywędrował do kuchni polskiej z Węgier. Danie pojawiło się w polskich książkach kucharskich w XIX wieku. Pokrojoną w kostkę pieczeń cielęcą podawano z czosnkiem, papryką (najlepiej prawdziwą węgierską) i ostrym sosem. Znawcy uważają, że to właśnie sos odróżnia paprykarz od gulaszu. Maria Disslow, autorka znanej rubryki kulinarnej „Jak gotować”, radzi dodawać do paprykarza pierogi, ale częściej podaje się go z ziemniakami. Do paprykarza obowiązkowo podaje się ogórki kiszone. W restauracjach specjalizujących się w tradycyjnej kuchni polskiej mistrzowsko przygotowany paprykarz może być niezapomnianym przeżyciem smakowym!
Zrazy wołowe
Fotografia przyslijprzepis.pl
Nie sposób wyobrazić sobie polskiej kuchni bez zrazów, które polskie gospodynie przygotowują na dwa sposoby. Zrazy zawijane to kawałki mięsa (najczęściej wołowiny), w które zawijane jest nadzienie. Istnieją również zrazy w formie mięsnych roladek duszonych w sosie cebulowym lub grzybowym. Legenda głosi, że danie to, wywodzące się z kuchni litewskiej, uwielbiał król Władysław Jagiełło. Mimo swojego pochodzenia, roladki kojarzone były głównie z kuchnią szlachecką. W każdej XIX-wiecznej książce kucharskiej można było znaleźć co najmniej kilkanaście wariantów tego dania. Dziś zrazy podaje się z dodatkiem kaszy gryczanej lub perłowej. Biorąc pod uwagę jego historię, nie dziwi fakt, że tak ważne kulturowo danie pojawia się na kartach polskiej epopei narodowej „Pan Tadeusz” Adama Mickiewicza.
Co ciekawe, zrazy były czasami podawane do śniadania, zwłaszcza rano przed polowaniem.
Obecnie istnieje niezliczona ilość rodzajów zrazy. Można je znaleźć w menu tradycyjnych polskich restauracji. Warto spróbować zrazy z boczkiem, piklami, cebulą, musztardą i grzybami. Polecamy również zrazy po staropolsku z grzybami i kwaśną śmietaną.
Stek tatarski
Fotografia thespruceeats.com
Stek tatarski („tatar”) to bardzo popularne danie w Polsce. Prawdopodobnie pojawił się tutaj pod wpływem kuchni francuskiej. Na początku XX wieku w drogich francuskich restauracjach serwowano danie z cienko pokrojonej surowej wołowiny (steak l’americanne avec sauce tatare – „amerykański stek z sosem tatarskim”). Kiedy danie to po raz pierwszy pojawiło się w Larousse Gastronomique w latach 30. XX wieku, jego nazwa została skrócona do formy „steak tatare”.
Stek tatarski był jednym z ulubionych dań Polaków tamtej epoki. Znajdował się w menu niemal każdej restauracji dwudziestolecia międzywojennego. Zalecano go „osobom cierpiącym na dolegliwości krążenia i brak apetytu”. W przepisie z końca XIX wieku, dziś tylko nieznacznie zmodyfikowanym, czytamy: „Schab wołowy oczyścić z tłuszczu i żył (…) następnie nożem zmielić tyle mięsa, ile się zamierza zjeść. Dodaj drobno posiekaną cebulę lub szalotkę, szczyptę soli i pieprzu. Uformuj z tej mieszanki okrągłe steki. W każdym z nich zrobić wgłębienie i dodać surowe żółtko. Udekoruj talerz drobno posiekanymi korniszonami, marynowanymi grzybami, rzodkiewkami i kaparami. Jeśli wolisz ostrzejszy smak, dodaj pastę słonecznikową z łyżeczką musztardy”.
Oczywiście stek tatarski powinien być zamawiany tylko w dobrych restauracjach, w których szczególną uwagę zwraca się na jakość i świeżość mięsa i jaj.
Gulasz wieprzowy
Fotografia kuchnialidla.pl
Polski gulasz wieprzowy nie ma prawie nic wspólnego z węgierską potrawą narodową. Polskie danie o tej nazwie wywodzi się z tradycji kulinarnej drugiej połowy XX wieku, choć przepis na gulasz bliższy węgierskiemu można znaleźć w starych polskich książkach kucharskich. Obecnie gulasz wieprzowy stał się synonimem taniego, domowego jedzenia – najczęściej serwowany jest w bufetach lub niedrogich stołówkach. Gulasz ten przygotowywany jest z niedrogich części wieprzowych pokrojonych na kawałki i duszonych w sosie z typowymi polskimi przyprawami, innymi słowy z aromatyczną papryką. Gulasz podawany jest z ziemniakami, czasami służy jako nadzienie do klusek ziemniaczanych.
Bigos
Fotografia swissmilk.ch
I na koniec nie zapominajmy o bigosie! To danie jest prawdziwym symbolem polskiej kuchni. Zamawiając go w restauracji, nie zaszkodzi zapytać, jak został przyrządzony. Prawdziwy bigos to kilka rodzajów mięsa i niewielka ilość kapusty, a nie odwrotnie!